Veelzijdig en origineel, zijn de vormen altijd evocatief want het is zijn taak om te interpreteren, te communiceren maar, bovenal, om magie te creëren. Dus wanneer het dagelijks leven het design ontmoet, ontstaat er een ludieke, kleurrijke micro-wereld, die de meubels met hun eigen licht doet schijnen alsof ze meer in een droom dan in de werkelijkheid van onze ruimtes bestaan.
De dimensie van de droomwereld heeft altijd deel uitgemaakt van het werk van kunstenaars en designers: het experimenteren met en bestuderen van de vorm zijn de sleutelwoorden om leven aan poëtische voorwerpen te geven en zo onze woningen mooier te maken. Veel meubels zijn ondanks hun onlosmakelijk verbonden functionaliteit rijk aan herinneringen en vluchtigheid, inspiratie en emotie en hebben hun stempel op de geschiedenis van het design gezet.
Het licht ontwerpen is op zich al een fabelachtige en fantastische handeling. Als de inspiratie, gelijktijdig simpel en geniaal, uit de natuur afkomstig is, kan het resultaat niet anders dan een perfect samenkomen van vervaardiging en poëzie zijn. Zo beschrijft Ingo Maurer Lucellino, een vliegende lamp die aan een cherubijn doet denken met twee grote vleugels van ganzenveren die licht door de lucht zweeft. Sinds zijn ontwerp in 1992 is de lamp uitgegroeid tot cultobject van design waarin de zoektocht naar schoonheid waarmee de Poëet van het Licht ons wil meevoeren en ontroeren, zich harmonieus verenigt met het gebruik van onbewerkte materialen die symbool staan voor een terugkeer naar de bron, naar het wezen van de dingen. Met zijn cleane en sobere lijnen, de ietwat irreverente en ironische mood, is Lucellino een etherisch, bijna magisch object, dat het hart raakt van degenen die hem zien en een poëtische en kinderlijke allure geeft aan de ruimte die hij verlicht.
Als Lucellino ontworpen is in de jaren 90, moeten we bij het zien van Tweetie – een door Jake Phipps voor Casamania ontworpen lampensysteem – direct aan de sympathieke icoon van Twitter denken. Dus moeten we ons wel afvragen of de ontwerper, eigenzinnig en ironisch, niet het tjilpende symbool van een van de populairste social networks in een kooi heeft willen opsluiten. Voor wie echter niet tot de Millennials behoort, is de eerste associatie bijna zeker die met het beroemde vogeltje Tweety uit de Looney Tunes cartoons. Laat je niet door de schijn bedriegen! Het idee van het gekooide vogeltje is een verwijzing naar de antieke traditie van de Egyptenaren en Romeinen om een kanarie in huis te houden; in de middeleeuwen, en daarna aan de Engelse hoven is dit uitgegroeid tot een teken van goede komaf. Zo is een symbool van de Britse upper-class in een lamp-object veranderd, dat met zijn intrinsieke poëzie iedere ruimte uniek en magisch maakt.
Wie is niet betoverd bij het zien van sneeuwvlokken die rustig, stil en onbevlekt neervallen tijdens de korte winterdagen? Dezelfde poëzie, aangevuld met een vleugje humor en met een grote gevoeligheid, vinden we terug in de etherische Snow Table, door Nendo ontworpen in 2005. De grote sneeuwvlokken lijken net te zijn neergestreken op de grond en het glazen blad delicaat te ondersteunen. De jonge Japanse designer heeft een object gecreëerd met een sterke emotionele impact die tot een pauze uitnodigt, te midden van de dagelijkse bezigheden, en ons terugvoert naar de herinnering aan de kinderlijke verbazing bij het zien van de witte mantel.
Eveneens afkomstig uit de kinderwereld is het originele idee van het duo Laudani en Romanelli dat in 2014 het tafeltje Fairy Tales voor Valsecchi 1918 ontwierp. Gebruik makend van de luchtige en ironische geest van het bedrijf, ontwierpen de twee designers een koffietafeltje met dunne cilindervormige pootjes met een blad dat uit drie volumes van verschillende afmetingen bestaat die eruit zien als drie boeken met harde kaft en rondom dunne lijnen die op pagina's lijken. De inspiratie hiervoor komt uit die boeken die we willen lezen maar waarvoor we nooit tijd vinden, die boeken die ons doen dromen en meenemen naar een wereld van elfen, feeën en ruiters. Er zijn meerdere uitvoeringen beschikbaar die verschillen in hoogte, kleur en proporties. Innovatief en toch zo vertrouwd, kunnen deze tafeltjes perfect verschillende voorwerpen dragen, waaronder de laatste bestseller die je momenteel leest.
Als je daarentegen groene vingers hebt en bloemen je passie zijn, is de tuintafel Alice, ontworpen door Patrizia Pozzi voor Serralunga, perfect voor je terras. Het design is romantisch maar discreet; de ontwerpster is erin geslaagd de natuur kunstmatig en met ironie te modelleren: de natuurlijke en bijna hyperrealistische vormen worden abstract door het materiaal en de kleur en creëren een effect van mimetische verschuiving. Beschikbaar in verschillende hoogten, kunnen ze de ruimte inrichten met een visuele reconstructie van een bloemenveld. Helemaal in het teken van Flower Power Design!
Literatuur, poëzie, droom, kunst en een frisse en ironische mood zijn de kenmerken van het design van een van de meest iconische fauteuils ter wereld. 'Op zoek naar de verloren tijd' en de iconografie van Seurat en Signac, oftewel het pointillisme en divisionisme, zijn de inspiraties voor Mendini wanneer hij zich een barokke achttiende-eeuwse fauteuil voorstelt, te wijden aan Marcel Proust, die met de concepten speelt van plaats en tijd, zeer geliefd door de meester. Vervaardigd in 1978, na een genesis van twee jaar, is de fauteuil Proust een gekleurde wolk, een optisch bedrog: alle penseelstreken worden bijeengehouden net als de verhalen uit de roman onderling zijn verbonden en er een nieuw, echt voorwerp ontstaat, ongrijpbaar en rijk aan bruisende energie. Een utopie, zoals de ontwerper de fauteuil zelf noemt, die de eeuwigheid heeft verkregen dankzij de 15 uitvoeringen; een droom die werkelijkheid is geworden.
En wie wil hier niet in zitten en genieten van de duizenden kleuren, als in een caleidoscoop van emoties?
